Najnowocześniejszy park maszynowy, produkowane w USA i importowane do Polski w celu zapewnienia najwyższej jakości produktu pod względem wykonania jak i użytych materiałów, wysoka intensywność kolorów, szeroko opatentowane elementy gontów bitumicznych GAF sprawiają, że jest nr 1 w sprzedaży w USA i Kanadzie.

Tak. Korporacja istnieje na rynku od 1886 roku. Obecnie zapewnia 3200 miejsc pracy. USA zamieszkuje ~314 mln ludzi w Kanadzie ~35 mln, 90% wszystkich domów pokrytych jest gontem bitumicznym. Co trzeci dom pokryty jest gontem GAF!

Tak. Materiały produkowane są w USA w 29 fabrykach rozmieszczonych na całym kontynencie północnoamerykańskim w celu dostarczania materiałów zgodnie z panującymi uwarunkowaniami klimatycznymi. Gonty, które oferujemy w Polsce wyprodukowane są w Baltimore ~60km od stolicy USA Waszyngtonu. Warunki jakie tam panują są bardzo zbliżone do naszych, czyli zarówno wysokie jak i niskie temperatury, silne opady śniegu i deszczu.

Tak. Każdy produkt zabezpieczony jest w fazie produkcji unikalną technologią Stains Guard®, informacje na ten temat znajdziemy na każdym opakowaniu. Zapewnia ona wyjątkową odporność na porastanie większości glonów.

Nie. Folia w pierwszej fazie służy do zabezpieczenia gontu w opakowaniu przed zwulkanizowaniem. Z biegiem upływu czasu i wysokiej temperatury folia ulegnie degradacji. 

Gonty posiadają opatentowaną fazę klejącą DuraGrip® samowulkanizującą się pod wpływem temperatury (promieni słonecznych). 

Pełna wulkanizacja gontów GAF następuje w czasie 48 h w temperaturze 20 º C. 

UWAGA: W żadnym wypadku nie podgrzewaj gontów palnikiem w celu połączenia ich na dachu ponieważ możesz je poważnie uszkodzić!

Wszystkie gonty GAF można montować od spadku 9,5 ° do 90 °. 

Nie. Gonty bitumiczne GAF instalowane są ze stałym zakładem, który jest niezależny od spadku. Unikalna technologia przewiduje większą część gontu w warstwie podkładowej niż efektywnej tej widocznej na dachu. Dla przykładu wydajność efektywna z opakowania gontu Timberline® HD™ to 3,14 m² a całkowita aż 7,39 m²! 

Gontem GAF możemy pokryć dach o kącie pochylenie połaci od 9,5 ° do 90 °. Na dachach o nachyleniu od 9,5 ° do 18,5 ° zalecane jest stosowanie pod gont pierwszej linii papy podkładowej samoprzylepnej a kolejne linie papy lub membrany z zakładem 50 % (podwójne krycie) co gwarantuje całkowitą szczelność pokrycia. W przypadku dachów krytych blachą lub tradycyjną dachówką, na krokwiach przybija się kontrłaty i łaty, a dopiero później do nich mocuje pokrycie. Jeżeli dach będziemy kryli gontem, rezygnujemy z wykonania pracochłonnej kratownicy tworzonej przez łaty i kontrłaty. Gont w odróżnieniu od blachy czy dachówki jest bardzo elastyczny i łatwo się wygina. Choć więc możemy zrezygnować z łat i kontrłat, nie obejdzie się bez zabiegów adaptacyjnych, dzięki którym pokrycie zyska stabilne oparcie. Na więźbie dachowej trzeba wykonać pełne deskowanie. Jeżeli użyjemy desek bez łączenia na pióro i wpust, na deskowaniu będziemy musieli jeszcze ułożyć papę podkładową w celu profilaktycznego doszczelnienia podłoża i zapobieżenia klawiszowaniu desek, które na powierzchni dachu mogłoby objawić się widocznymi nierównościami pokrycia. Najlepszym i najszybszym w wykonaniu rozwiązaniem będą więc nie deski, ale wielkowymiarowe płyty wiórowe, OSB lub wodoodporna sklejka. Zastosowanie płyt tego rodzaju gwarantuje idealnie równą powierzchnię dachu. 

Ponieważ są to szczeliny wentylacyjne, dodatkowo specjalnie opracowana i opatentowana faza klejąca DuraGrip® zapewnia wytrzymałość na porywy wiatru do 150 mph czyli 241 km/h. Między kolejnymi partiami kleju znajdują się 2 cm przerwy umożliwiająca zrobienie "wydechu" konstrukcji drewnianej i wyprowadzenie pary wodnej poza właściwe poszycie dachu. Jednym słowem gont jest po całej powierzchni wentylowany. Unikatowy system klejenia znacząco zwiększa żywotność dachu. 

Tak, jeśli posiada informację, że nadaje się do zamocowania na pełnym deskowaniu. Unikalny system klejenia gontów bitumicznych GAF umożliwia odprowadzenie pary wodnej.

Tak, za wyjątkiem gontów z linii Three-Tab (3-Tab). Gonty z linii Timberline®, Designer Ultra-Premium czy Designer Premium nadają się do zainsalowania na pełnym deskowaniu. Grubość pojedynczego listka gontu dochodzi nawet do 10mm więc są w stanie wyrównać nierówności powstałe poprzez efekt "klawiszowania".

UWAGA: Do przybicia gontów bitumicznych GAF (w zależności od modelu) musimy użyć min. 4 gwoździ do max 8 gwoździ na 1 listek.

Na gontach bitumicznych GAF mamy ściśle wyznaczoną strefę do wbijania gwoździ. Wypada ona w miejscu podwójnego łączenia się gontów. 

UWAGA: Obszar do przybijania gwoździ wyznaczony jest białą lub pomarańczową linią. Przed montażem koniecznie zapoznaj się z instrukcją!

Wszystko zależy od rodzaju podłoża. W przypadku pełnego deskowania konieczne jest użycie gwoździa papowego z szerokim łbem, skręcanego, ocynkowanego ogniowo. W przypadku płyty osb czy mfp możemy użyć gwoździa papowego z szerokim łbem, prostego lub prążkowanego, ocynkowanego ogniowo. Długość gwoździa dobieramy tak aby przeszedł on na wylot przez podłoże do którego przytwierdzamy gont czyli deskę lub płytę.

Tak. Musimy zapewnić swobodny przepływ powietrza od okapu aż po kalenicę. Takie rozwiązanie znacząco wpływa na żywotność konstrukcji drewnianej oraz całego dachu.

Mieszanie paczek z gontem ma zapobiec uzyskaniu niepożądanego efektu kolorystycznego i zniwelować ewentualne delikatne różnice w odcieniu dachówki. Jedynie może to mieć miejsce w przypadku, kiedy otrzymujemy gonty z różnymi datami produkcji. Sposób mieszania paczek z gontem: Mamy cztery palety z gontem. Z każdej palety bierzemy po jednej paczce gontu. Z tych czterech paczek bierzemy po jednym listku gontu i układamy je w poziomie w kolejności jeden, dwa, trzy, cztery (kolejność możemy na każdym etapie pracy dowolnie modyfikować np. jeden, trzy, dwa, cztery lub cztery, jeden, trzy, dwa, itd.). Powtarzamy czynność do wyczerpania gontów.

Wzór tworzy nam się automatycznie podczas układania "jeden obok drugiego" lub po losowym dobieraniu gontów z palet/paczek (patrz: "Czy konieczne jest mieszanie paczek z gontem? Jak się to robi?").

Istnieje jednak możliwość odpowiedniego dobierania listków gontu tak, aby na łączeniach tworzył nam się spójny z całością wzór (nie jest to konieczne ale istnieje taka możliwość). Dobieramy listki gontu tak aby łączenia były "podwójne" lub "pojedyncze". Dla zobrazowania: Zaczynamy układać gont od lewej do prawej. Prawa strona listka gontu kończy się "podwójną warstwą" i wtedy kolejny listek z lewej strony musi być dobrany tak aby również był "podwójny". Analogicznie jeśli prawa strona listka gontu kończy się "warstwą pojedynczą" kolejny listek z lewej strony musi zaczynać się również "pojedynczą warstwą".

Tak. W naszej ofercie znajdą Państwo systemowe rozwiązania pokrycia dachu przypisane do odpowiedniej linii gontów.

Tak. W zależności od klasy produktu występują dwa rodzaje gwarancja - 25 lat lub dożywotnia.

Dla klientów, którzy decydują się na systemowe pokrycie dachu przygotowaliśmy unikatową na rynku dodatkową ochronę w postaci pierwszych 20 lat pełnej ochrony. W przypadku wystąpienia wady produktu zapewniamy naprawy, wymiany, transport, montaż itp. Wszystkie koszty pokrywa firma GAF.

Tak. Istnieje możliwość jednorazowego przeniesienia własności Dożywotniej Gwarancji na np. nowego nabywcę budynku.

Tak. Oferujemy kompletne rozwiązania renowacji dachów.

Muszą Państwo pamiętać, że rusztowania pod panele fotowoltaiczne powinny być zamocowane na stojakach przeznaczonych do pokryć płaskich technologicznie gwarantujących 100% szczelności połączenia dach/stojak.

Dla zobrazowania zagadnienia poniżej zamieszczamy dwa filmy przedstawiające technologię stojaka i jego prawidłowe zamocowanie.

Technologia stojaka pod rusztowania paneli fotowoltaicznych

Montaż stojaków, rusztowań i paneli fotowoltaicznych

Instrukcję montażu znajdą Państwo w każdym naszym opakowaniu, wewnątrz lub na zewnątrz. Dodatkowo udostępniamy instrukcję w formie pliku do pobrania lub materiałów wideo.

Klikając w czytany tekst zostaną Państwo przekierowani do materiału wideo, który pokazuje jakie ekstramalne tortury wytrzymują gonty bitumiczne marki GAF.

Gont asfaltowy to typ gontów dachowych. Jest to jedno z najszerzej wykorzystywanych pokryć dachowych w Północnej Ameryce, ponieważ ma stosunkowo niewysoki koszt początkowy, jest dość proste do zamontowania i bardzo wytrzymałe.

Gonty asfaltowe to wynalazek użyty w Ameryce po raz pierwszy w 1901 roku. Do 1939 roku wyprodukowano 11 milionów metrów kwadratowych gontu. Pierwowzór tych gontów został opracowany w 1893 roku i nazwany dachem asfaltowym, który był podobny do asfaltowego pokrycia dachowego w rolce bez powierzchni pokrytej granulkami. W 1897 roku powierzchnię gontu wzbogacono łupkowymi granulkami, których zadaniem było uczynienie materiału bardziej wytrzymałym. Testowane granulki zawierały mikę, muszle ostryg, łupek, dolomit, popiół lotny, krzemionkę i glinę.

Początkowo wszystkie gonty były organiczne na bazie z materiału nazywanego filcem – pierwotnie był to bawełniany kawałek tkaniny używany aż do roku 1920 kiedy to bawełna podrożała i trzeba było zacząć wykorzystywać alternatywne materiały. Inne organiczne materiały używane jako filc zawierały wełnę, jutę lub abakę oraz miazgę drzewną. W 1926 roku Gonty Asfaltowe i Instytut Badawczy wraz z Narodowym Biurem Standaryzacji testowały dwadzieścia dwa typy eksperymentalnego filcu i nie znalazły żadnych znaczących różnic w ich wydajności. W latach 50-tych XX wieku, aby chronić dachy wykonane z gontu przed szkodami wyrządzonymi przez wiatr, zaczęto stosować samoprzylepne i ręcznie aplikowane substancje klejące. Według standardu projektowego samouszczelniające pasy kleju miały zapewnić całkowite przyleganie po 16 godzinach w temperaturze 140 º w skali Fahrenheita (60 º w skali Celsjusza). W latach 50-tych XX wieku testowano także ¾ calowe klamry zamiast gwoździ dachowych. Testy pokazały, że mogą się one spisywać równie dobrze jak gwoździe, przy czym w miejsce 4 gwoździ trzeba użyć 6 klamer. W roku 1960 z ograniczonym sukcesem wprowadzono welon z włókna szklanego – lżejsze i bardziej elastyczne gonty okazały się bardziej podatne na uszkodzenia spowodowane wiatrem a zwłaszcza w temperaturach minusowych. W latach 60-tych XX wieku prowadzono również badania nad uszkodzeniami spowodowanymi przez grad. Wykazały one, że grad może powodować uszkodzenia, w przypadku gdy osiąga rozmiary większe niż 1,5 cala (~4 cm).

W roku 1990 Towarzystwo Producentów Dachów Asfaltowych (Asphalt Roofing Manufacturers Association – ARMA) powołało High Wind Task Force, której celem było prowadzenie badań nad podnoszeniem odporności gontów na wiatr.

Przy produkcji gontów asfaltowych wykorzystuje się 2 bazowe materiały: uprzednio żywą bazę organiczną i bazę z włókna szklanego. Oba typy są wykonywane w podobny sposób z wykorzystaniem asfaltu lub asfaltu modyfikowanego, który jest nakładany z jednej lub obu stron nasyconej asfaltem bazy pokrytej łupkiem, kwarcem, zeszkloną cegłą, kamieniem lub ceramicznymi granulkami oraz z tylną stroną poddaną działaniu piasku, talku lub miki, co ma zabezpieczać gonty przed przyklejaniem się do siebie przed użyciem. Górna powierzchnia granulek blokuje promieniowanie ultrafioletowe, które powoduje niszczenie się gontów, zapewnia fizyczną ochronę asfaltu i nadaje gontom określony kolor. Niektóre gonty zawierają dodatek miedzi lub innej substancji, która zapewnia ochronę przez wzrostem glonów. Standardowym elementem gontów są samoprzylepne pasy, które chronią gonty przed zdmuchnięciem przez wiatr. Materiał ten to typowy wapień, modyfikowane popiołem lotnym, żywice lub bitum modyfikowany polimerami. Standard ASTM D 7158 jest najczęsciej używanym w prawie budowlanym w USA standardem odporności na wiatr dla większości pokryć dachowych nieciągłych, na strome dachy (włączając w to gonty asfaltowe) z następujacymi klasami ocen: Klasa D (od podstawowej prędkości wiatru do 90 mph (145 km/h) włącznie), Klasa G (od podstawowej prędkości wiatru do 120 mph (193 km/h) włącznie), Klasa H (od podstawowej prędkości wiatru do 150 mph (241 km/h) włącznie). Aby gonty były bardziej odporne na pękanie pod wpływem temperatury oraz aby zwiększyć ich odporność na szkody spowodowane uderzeniami gradu, do mieszanki asfaltowej czasem dodaje się domieszkę. Niektórzy producenci na tylniej stronie gontów stosują podkład z tkaniny zwany “tkaniną maskujacą”, która sprawia, że gonty są bardziej odporne na uderzenia. Większość firm ubezpieczeniowych oferuje zniżki dla właściecieli domów, którzy posiadają gonty z Klasą 4 UL 2218 odporności na uderzenia.

Gonty organiczne są robione na macie z materiałów uprzednio żywych (organicznych) takich jak papier (makulatura), celuloza, włókno drzewne lub innych materiałów, które w celu uzyskania wodoodporności zostają nasycone asfaltem. Następnie aplikuje się wierzchnią część asfaltowego pokrycia oraz osadza się ceramiczne granulki. Gonty organiczne zawierają około 40% więcej asfaltu na 10 m² niż gonty na welonie z włókna szklanego. Gonty na organicznej macie papierowej są bardziej podatne na szkody spowodowane ogniem, a najwyższą klasą, jaką mogą uzyskać w klasyfikacji ognioodporności firmy ubezpieczeniowej FM, jest klasa B. Gonty na macie organicznej są mniej łamliwe w niskich temperaturach niż gonty na welonie z włókna szklanego.

Starsze wersje gontów organicznych (produkty drewniane i z pulpy papierowej) były bardzo wytrzymałe i trudne do rozerwania, co było istotne ze względu na możliwość porwania gontów przez wiatr podczas silnych burz. Niektóre gonty organiczne, które zostały wyprodukowane przed rokiem 1980, mogą zawierac azbest.

Podstawową warstwą tego typu gontów jest mata wzmocniona włóknem szklanym. Mata jest robiona z mokrych, nieregularnie ułożonych włókien szklanych połączonych z żywicą mocznikowo-formaldehydową. Następnie mata zostaje pokryta asfaltem, który to zawiera mineralne wypełnienie i który sprawia, że gont staje się wodoodporny. Gonty na welonie z włókna szklanego zwykle otrzymują klasę “A” w klasyfikacji ognioodporności, ponieważ włókno szklane jest bardziej odporne na ogień niż materiały organiczne czy papier. Wzmocnienie włóknem szklanym opracowano jako zamiennik dla wzmocnienia papierem azbestowym i zwykle mieści się w zakresie od 1,8 do 2,3.

Gonty na welonie z włókna szklanego powoli zastepują gonty organiczne i od roku 1982 w produkcji wyprzedziły gonty organiczne. Rozległe szkody, które powstały podczas huraganów na Florydzie w latach 90-ych XX wieku, doprowadziły przemysł do tego, że zaczął się trzymać 1700 gramowej wartości rozrywania (odporności na rozerwania) na gotowych gontach asfaltowych.

• Amerykańskie Towarzystwo do Spraw Badania Materiałów (American Society of Testing Materials – ASTM) opracowało następujący wykaz gontów:

ASTM D 225-86 (Gonty Asfaltowe (Baza Organiczna) z powierzchnią pokrytą mineralnymi granulkami) i ASTM D3462-87 (Gonty Asfaltowe wykonane na welonie ze szkła z powierzchnią pokrytą mineralnymi granulkami), ASTM D3161, Standardowa Metoda Testowa na Odporność Gontów Asfaltowych na Obciążenie Wiatrem (2005),

• Dostępnych jest wiele kształtów i faktur gontów asfaltowych:

Gonty trzytabliczkowe, gonty typu jet, "signature cut", t-lock, tie lock itp. Architektoniczne gonty laminowane to gonty wielowarstwowe, co daje bardziej różnorodny i zarysowany efekt wizualny powierzchni dachu oraz większą ochronę przed przeciekaniem. Gonty te są tak zaprojektowane, żeby unikać powtarzalności wzorów w wyglądzie dachów. Na kalenicach, okapach i rzędach początkowych wymagane są specjalne gonty. Gonty laminowane są grubsze i bardziej wytrzymałe niż tradycyjne gonty trzytabliczkowe.

• Gonty odbijające światło słoneczne:

Pomagają zredukować koszty klimatyzacji w ciepłym klimacie, ponieważ tworzą lepszą powierzchnię odbijającą promienie.

• Szkody wywołane wiatrem:

Gonty asfaltowe mają różną odporność na szkody spowodowane wiatrem. Gonty z najwyższymi mocowaniami przeciągają odporność, przyczepność (siła wiązania) samoprzylepnego kleju, odpowiednio przybite bedą najlepiej chronić przed szkodami spowodowanymi wiatrem. [Dodatkową ochronę dają paski samoprzylepnego kleju, a odpowiednie przybicie gwoździami będzie najlepszym zabezpieczeniem przed szkodami spowodowanymi wiatrem]. Dodatkowe środki ostrożności mogą być zachowane na obszarach bardzo wietrznych – można zamocować solidny podkład i/ lub uszczelnić szwy sklejki na wypadek zdmuchnięcia gontów. Najlepszym standardem odporności na obciążenie dachu wiatrem jest UL 997 Wind Resistance of Prepared Roof Covering Materials Klasa 1 oraz ASTM D 7158 Klasa H dla siły przyczepności.

• Uszkodzenia spowodowane gradem:

Burze z towarzyszącym gradem mogą zniszczyć gonty asfaltowe. Najlepsza w przypadku odporności na uderzenia jest Klasa 4 standardu UL 2218. Zwiększa to “przeżywalność” gontów podczas burz z gradem, chociaż z upływem czasu stają się one bardziej podatne na uszkodzenia.

• Odporność na ogień:

Pożary lasów i inne zewnętrzne pożary mogą skutkować zapaleniem się dachu. Gonty na welonie z włókna szklanego mają lepszą klasę (A) według klasyfikacji rozprzestrzeniania sie ognia UL 790 oraz ASTM E 108. Gonty na bazie organicznej posiadają klasę C.

• Odporność na glony:

Uważa się, że glony nie niszczą gontów asfaltowych, ale mogą psuć estetykę dachu. Stosuje się różne metody, które mają na celu zapobiec odbarwieniu sie dachu w wyniku wzrostu glonów. Mech żywi się glonami i innymi szczątkami na dachu. Niektórzy producenci oferują od 5 do 10 lat gwarancji na to, że ich gonty będą odporne przez ten czas na wzrost glonów.

• Gonty typu “locking”:

To specjalne gonty asfaltowe, nazywane tie lock lub T lock, zaprojektowane tak, by zespalały się ze sobą.

• Wytrzymałość:

Wytrzymałość gontów jest określona przez gwarancję – zakres może się wahać od 20 lat do dożywotniej gwarancji. Jednakże deklarowana gwarancja nie jest pewnikiem trwałości. Gwarancje producentów gontów mogą rozdzielać koszty naprawy, obejmować tylko materiały, mieć różne okresy gwarancyjne dla różnych typów uszkodzeń i możliwości przeniesienia na innego właściciela.

Gont zbudowany jest z rdzenia, który spełnia rolę podkładu nośnego dla pozostałych warstw składających się na jego budowę. Rdzeń wykonany jest z włókniny szklanej – gwarantuje ona dużą wytrzymałość mechaniczną produktu i jego stabilność wymiarową. Włóknina zatopiona jest w masie bitumicznej – bitum odpowiada za szczelność, a więc i trwałość pokrycia, ważne więc by był jak najlepszej jakości. Grubość bitumu nałożonego na włókninę nie ma zbyt dużego znaczenia, jeśli będzie on jednocześnie złej jakości. Wierzchnia warstwa gontu to posypka mineralna. Chroni ona bitum przed nadmiernym rozgrzaniem, niszczącym działaniem promieni UV i uszkodzeniami mechanicznymi. Z punktu widzenia przeciętnego Klienta najważniejszy jest jednak wygląd gontu. Od rodzaju posypki zależy jego kolor – może być on jednolity, cieniowany lub melanż (drobiny granulatu są w różnych kolorach). Spodnia część gontu to posypka drobnoziarnista, lub najczęściej folia. Dzięki folii gonty ułożone w paczkach nie będą przyklejały się do siebie przed montażem.

Przede wszystkim europejscy producenci dodają modyfikator SBS do swoich produktów! Natomiast dobre gonty laminowane, w produkcji są znacznie kosztowniejsze do wytworzenia. Potrzebna jest zaawansowana technologia na którą nie może pozwolić sobie każdy producent. Korzyści z tego powodu są oczywiste! Podczas produkcji w strukturze chemicznej proces oksydacji występuje wielokrotnie (napowietrzanie asfaltu w wysokiej temperaturze ma za zadanie uzyskać jak najczystrzą masę bitumiczną) zanim otrzymamy bitum najwyższej jakości. W finale proces ten poprawia szczelność, odporność termiczną, odporność na zimno oraz samo starzenie się materiału. Na dachu nie występują żadne reakcje chemiczne w całym okresie użytkowania! Gont nie staje się nad wyraz sztywny czy elastyczny oraz nie wydziela zapachu! Bitum oksydowany wytrzymuje duże naprężenia, jest odporny na wysokie jak i niskie temperatury i doskonale znosi negatywne oddziaływania kapryśnej natury.

Jest skoncentrowany na poprawie jego właściwości poprzez dodanie składników polimerowych. Najczęściej występują dwa typy modyfikatorów: modyfikator SBS (styren-butadien-styren) i modyfikator APP (ataktyczny polipropylen). Gont z bitumu modyfikowanego SBS wytrzymuje bardzo niskie temperatury (świadomie modyfikator SBS jest wykorzystywany głównie w krajach skandynawskich), ale jest bardzo podatny na wysokie temperatury co wpływa na wysoką rozszerzalność materiału (w konsekwencji znacząco skraca jego żywotność). Ponadto w wysokich temperaturach odparowuje modyfikator SBS wydzielając bardzo nieprzyjemny zapach. Gont z bitumu modyfikowanego APP wytrzymuje bardzo wysokie temperatury w których nie topi się, ale w niskich temperaturach masa bitumiczna APP robi się bardzo krucha i potrafi pękać.

SBS używany jest w gontach bitumicznych. Jest to elestomer (Styren-Butadien-Styren) składający się z bloków polistyrenu połączonych łańcuchem polibutadienu. Jest twardy i sprężysty. Dodawany jest w celu polepszenia właściwości dachówek bitumicznych. Jak widać ten kopolimer składa się z dwóch substancji: Butadien jest jednym z najbardziej sprężystych materiałów jakie są produkowane, bardziej sprężysty niż kauczuk naturalny. Styren natomiast nadaje twardości. Jest twardy do 100° C. Powyżej tej temperatury mięknie, ale po ochłodzeniu znów twardnieje. Gont bitumiczny zyskuje w ten sposób większą elastyczność w niskich temperaturach. Po zmieszaniu SBS z asfaltem powstaje elastomeroasfalt. Dzieje się to w trzech kolejnych etapach.

1. Po dodaniu odpowiedniej ilości SBS do asfaltu o temp. 180 – 190° C, polimer zaczyna pęcznieć ponieważ frakcja olejowa asfaltu zaczyna wnikać w jego głąb. SBS mięknie.
2. Mieszanka zostaje poddana do młyna gdzie następuje rozdrobnienie SBS i ujednorodnienie polimeroasfaltu.
3. Po wyjściu z młyna mieszanka przechowywana jest w podgrzewanych zbiornikach w których następuje dojrzewanie produktu. Dopiero po ochłodzeniu mieszanki następuje tworzenie się sieci przestrzennej SBS. Końcówki styrenowe łączą się w węzły sieci połączone nitkami butadienu. Z takiej mieszanki produkuje się gonty bitumiczne nakładając polimeroasfalt na welon szklany.

Ochłodzenie mieszanki poniżej 100° C jest temperaturą zeszklenia styrenu. Aby uzyskać polimeroasfalt właściwie usieciowany SBS bardzo ważnym jest przestrzeganie reżimów temperaturowych na wszystkich etapach produkcji polepszonego asfaltu, łącznie z etapem produkcji gontu bitumicznego. Polimer wprowadzony do asfaltu jest w nim ciałem obcym. Zmieniają się zatem właściwości fizyko chemiczne powstałego w ten sposób koloidu. W ten sposób można zmodyfikować większość istniejących asfaltów, ale niestety nie wszystkie są trwałe. W praktyce proces wytworzenia polimeroasfaltu o pożądanych właściwościach jest bardzo trudny. Czyli również dość trudno wyprodukować gonty bitumiczne o pożądanych właściwościach. Starzenie asfaltu to proces odparowania lekkich olejów wchodzących w skład asfaltu, zwłaszcza w wysokich temperaturach. Jak się można się domyślić taki proces zajdzie szybciej w goncie bitumicznym o mniejszej grubości. Dodatek SBS pęcznieje zwiększając objętość do 9 razy, pochłaniając przy tym głównie frakcje olejowe z asfaltu. W trakcie podgrzewania następuje rozdział mieszaniny. Asfalteny czyli cięższe frakcje opadają na dół, a polimer wytrąca się w górnej części powodując niestabilność materiału lub rozpad polimeroasfaltu. Kończy się też w tym momencie żywotność gontu bitumicznego jeżeli asfalt przed dodaniem SBS był niskiej jakości. W Polsce brak jest surowca do produkcji żywotnego asfaltu. Aby uzyskać asfalt z którego da się wyprodukować gont bitumiczny o żywotności ok. 15 lat należy użyć SBS. Inaczej się nie da. Na świecie występują złoża ropy naftowej naftenowej idealnej do produkcji najlepszych rodzajów asfaltów z których można wyprodukować doskonałe gonty bitumiczne. Jest to np. USA. W Europie są to najczęściej ropy parafinowe.

Laminowanie polega na połączeniu minimum dwóch lub wielu warstw w jedną, jest wykonywane za pomocą procesu ultradźwiękowego i zgrzewania. Ma za zadanie trwale związać warstwy składowe w jedną całość. Gonty laminowane znacząco wyprzedzają technologicznie tradycyjne gonty modyfikowane! Ponieważ np. bitum opiera się nie na jednej, a na co najmniej dwóch warstwach (rdzeniach) wzmocnionych włóknem szklanym. Jeśli na tradycyjny gont modyfikowany producenci udzielają 15-20 lat gwarancji, to gonty laminowane np. dwu warstwowe gwarantują wytrzymać min. 30-40 lat, a gonty wielowarstwowe znacznie dłużej! Sam wygląd gontów laminowanych również znacząco różni się od tradycyjnych modyfikowanych gontów bitumicznych. Gont laminowany jest zdecydowanie grubszy (od 4 do 10mm), z ciekawym wzornictwem, ograniczony jedynie możliwościami wyobraźni. Najlepsi producenci nie żałują na komponentach, które mają wpływ na żywą i intensywną kolorystykę oraz samą żywotność materiału. Gonty tradycyjne modyfikowane (ich grubość nie przekracza 3mm) na dachu wyglądają jak zwyczajna, pokolorowana, cienka rolka papy, a ich kolorystyka sprawia wrażenie ubogiej i wypłowiałej.

• Gonty bitumiczne nie są podatne na korozje:

Użycie dachówki bitumicznej wyklucza problemy z rdzą. Każda blachodachówka prędzej czy później skoroduje. Oczywiście gont bitumiczny nie jest w 100 % materiałem odpornym na działanie czasu, lecz dobry gont objęty jest dożywotnią gwarancją i nie trzeba pokrywać go farbą po kilku latach użytkowania – inaczej niż w przypadku blachodachówki.

• Gont bitumiczny jest bardziej odporny na wiatr:

Dobrej klasy gont bitumiczny jest zdecydowanie bardziej odporny na wiatr (jeśli oczywiście zamontowany jest na dachu w fachowy sposób). Należy pamiętać, że gonty bitumiczne cieszą się niezwykłą popularnością w USA, nawet w rejonach szczególnie narażonych na tornada. Najlepsze gonty wytrzymają wiatr o prędkości 240 km/h – żadna znana nam blachodachówka nie może poszczycić się tym samym. A jaki wiatr wytrzyma blachodachówka? Tego nie wiedzą nawet producenci ale wiadomo, że dachy blaszane sfruwają już przy wietrze wiejącym z prędkością 70 km/h.

• Najdłuższa pełna gwarancja:

Tylko dachówki bitumiczne posiadają gwarancje dożywotnie. Dodatkowo w przypadku zakupu pełnego systemu dachowego GAF uzyskujesz gwarancję na zwrot materiału wraz z usługą.

• Kultura pracy gontów bitumicznych:

Gont bitumiczny to bardzo ciche pokrycie dachowe. Ciche w sensie zachowania podczas opadów atmosferycznych. Blachodachówka potrafi dość dotkliwie hałasować, szczególnie przy kiepsko wyciszonym dachu. Ale samo wyciszenie nigdy nie rozwiąże sprawy do końca jeśli w środku lata chcielibyśmy spać przy otwartych oknach.

• Łatwość transportu:

Blachodachówki produkowane w dużych arkuszach są kłopotliwe w transporcie. Blachodachówka modułowa oczywiście nie sprawia takich problemów, lecz wtedy wybór jest nieco ograniczony. Gonty bitumiczne pakowane są w paczki, które można śmiało przewozić nawet samochodem osobowym.

• Koszty - gont bitumiczny oznacza zdecydowanie mniejszy odpad i nie ma konieczności użycia łaty i kontrłaty:

Gdy mamy do czynienia ze skomplikowanym dachem wielospadowym to odpad blachodachówki z takiego dachu może wynosić nawet 30%. Z kolei dla gontów bitumicznych odpad nie wynosi zazwyczaj więcej niż 3%. Oczywiście dla prostych dachów odpad jest mniejszy i cena może się nieco wyrównać, lecz ostatecznie gont bitumiczny jest inwestycją ekonomiczniejszą.

• Skroplina:

W wyniku różnicy temperatur na powierzchni blachodachówki i pod nią wykrapla się woda. Pokrycia dachowe "produkujące" wodę? Gont bitumiczny wody nie produkuje.

• Montaż bez dziurawienia powierzchni odkrytej:

Blachodachówkę montuje się za pomocą wkrętów. Każdy wkręt to otwór w powierzchni, a takich otworów zwykle jest siedem na każdy m2. Daje to ponad 1000 otworów dla dachu o powierzchni 150m2. Nie byłoby to problematyczne, gdyby była pewność że każdy wkręt będzie szczelny i swoją szczelność zachowa. Gont bitumiczny mocuje się zakładając na siebie listki, by ukryć ich miejsce mocowania.

• Z blachodachówki ześlizguje się śnieg:

W zimę należy zachować szczególną ostrożność jeśli chodzi o obsuwanie się zalegającego na dachu śniegu. Dla dachów z blachodachówki niezbędne jest montowanie zabezpieczenia łapiącego śnieg (wygląda to mało estetycznie). Gont bitumiczny ma powierzchnię zdecydowanie mniej śliską. Powierzchnia gontu nie tylko zatrzyma śnieg, ale też okaże się zbawienna gdy tylko zajdzie potrzeba samodzielnego wejścia na dach.

• Gonty bitumiczne są o wiele grubsze niż blachodachówka:

Grubość blachodachówki stanowi średnio 1/12 grubości gontu bitumicznego i jest to standardowo pół milimetra. Dachy blaszane są zatem zazwyczaj cieńsze od dobrych parapetów zewnętrznych z blachy 0.7mm (nie licząc okleiny). Dodatkowo blachodachówki kiepskiej jakości mają 0.5mm ale włącznie z powierzchnią powlekającą.

• Odporność na inne czynniki:

Dachy narażone są na wiele innych czynników zewnętrznych naturalnych i nienaturalnych. Producenci blachodachówek nie dają nigdy gwarancji na powolne lecz nieubłagalne zniszczenia w wyniku np. ptasich odchodów. Gont bitumiczny to pokrycie, które radzi sobie zazwyczaj o wiele lepiej z różnymi zewnętrznymi agresywnymi czynnikami.